wiersz

A to recenzja jaka napislam kiedys tam na polski.

Wiersze Agnieszki Osieckiej, są bardzo urzekające. Jej poezja każe się nam zatrzymać w pogoni za światem, przypatrzeć życiu. Poetka stara się nam dać do zrozumienia, że wszystko co jest dookoła nas ma jakieś znaczenie i sens.

            Utwór „Im bardziej Ciebie zapominam” składa się z sześciu zwrotek, jest rozbudowaną apostrofą skierowaną do czytelnika, o czym świadczy ciąg czasowników użytych w drugiej osobie trybu rozkazującego np. „zostań ze mną”. Rozkazy stanowią rodzaj nakazów skierowanych do odbiorcy, który ma się im bezwzględnie podporządkować. Tworzą w efekcie zbiór zasad postępowania, swoisty dekalog niezbędny człowiekowi zawsze i wszędzie. Odbiorcą jest pojedynczy człowiek, jednostka, gdyż przekazywany system wartości jest tak trudny, że nie każdy może go realizować.

            Motywy jakimi kierowała się Agnieszka Osiecka, to przede wszystkim tęsknota. Poetka podkreśla, jak bardzo ważna jest miłość w życiu każdego człowieka. Sama też, pisze, że „boi się zapomnieć twarzy ukochanej osoby”.

Uważam, że ten wiersz jest prośbą autorki, a zarazem przestrogą dla czytelników, abyśmy korzystali z życia póki jeszcze możemy i abyśmy nigdy nie próbowali się bronić przed miłością.           

            Ostatnia zwrotka wiersza podsumowuje całe przesłanie tym, że autorka stwierdza, że chce aby ukochany jej nie zostawiał, mimo że ona i tak dobrze wie, że on już dawno odszedł. Agnieszka Osiecka rozpamiętuje dawne chwile spędzone razem z nim i pragnie, by „on został choć na niby” i aby jej nie opuszczał „nawet gdyby poetka zapomniała... ”.

            Myślę, że wiersz ten powinien przeczytać każdy „szary” człowiek i zastanowić się nad swoim życiem. Nad tym, czy ciągła monotonia jest czymś normalnym. Czy nie tracimy czasu na błahostki i zamartwianie się nad swoim życiem, w końcu jedynym ...